VAC (Vacuum Assisted Closure)
εφαρμογή συνεχούς/τοπικής αρνητικής πίεσης
Η χρήση της αρνητικής πίεσης για τη θεραπεία των δύσκολων τραυμάτων/ελκών, ξεκίνησε πριν από 17 χρόνια στο Πανεπιστήμιο Wake Forest των Η.Π.Α. όπου και δόθηκε το όνομα V.A.C. (Vacuum-assisted Closure). Από τότε πολλές είναι οι βελτιώσεις που έγιναν, κυρίως όμως στα υλικά. Η βασική ιδέα είναι η ίδια και στηρίζεται στην προαγωγή ανάπτυξης κοκκιώδους ιστού σ’ ένα τραύμα που βρίσκεται συνεχώς ή διακεκομμένα κάτω από αρνητική πίεση.
Η απαραίτητη υποδομή περιλαμβάνει την αντλία (που μπορεί να ρυθμιστεί, αλλά φέρει και διάφορους συναγερμούς), τον αφρώδη επίδεσμο που μπαίνει στο τραύμα και μεταδίδει την αρνητική πίεση στο επίπεδο των ιστών (τώρα υπάρχει και έκδοση με άργυρο, για αντιμικροβιακή δράση), το κάννιστρο, όπου συλλέγονται τα υγρά που παράγει το τραύμα, καθώς και τους συνδετικούς σωλήνες. Τώρα υπάρχουν και δυνατότητες συνεχούς πλύσης του τραύματος καθώς και αντλίες μεγάλου όγκου γιά χρήση σε ασθενείς βαρειά πάσχοντες στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.
Η βασική αρχή είναι η εφαρμογή της αναρρόφησης, η προσαρμογή στη γεωγραφία του τραύματος, η διαχείριση των υγρών και τέλος η μείωση των αναγκών αλλαγής του τραύματος. Ως μηχανισμός δράσης έχουν προταθεί διάφορες θεωρίες όπως η μηχανική θεωρία (παραμόρφωση του ιστού, διάταση των ινοβλαστών, πολλαπλασιασμός των κυττάρων). Υπάρχουν στοιχεία που συνηγορούν για μιά αύξηση έκφρασης των κινινών (ERK, JNK) υπό την επιρροή μηχανικού παράγοντα.
Οι δυνάμεις διάτασης ενεργοποιούν τις οδούς του VEGF καθώς και των
πρωτοογκογονιδίων(myc, c-jun, Bcl-2). Η θεωρία των υγρών μιλά γιά
απομάκρυνση του υγρού του διαμέσου ιστού, μείωση της πίεσης, νέα διάνοιξη των τριχοειδών και κατά συνέπεια καλύτερη αιμάτωση της περιοχής που οδηγείται έτσι στην επούλωση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΜΑΣΤΟΡΑΚΟΣ, ΠΛΑΣΤΙΚΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ
